آقا ما يه زن گرفتيم،
ينی شيرين ترين و فرحبخشترين لحظات عمرمونو در زندگي زناشويي تجربه کرديم…
ميرفتيم سر کار ، زنمون ميگفت :
چرا انقد ميري سر کار؟
چرا به من نمي رسي؟
ميمونديم تو خونه ميگفت:
چرا نميري سر کار؟
پس کی ميخواد پول بياره تو اين خونه؟
ميشستيم رو مبل ميگفت:
من بايد از صبح تا شب تو اين خونه جون بکنم جنابعالي رو مبل لم بدي؟
پا ميشديم کمکش کنيم مي گفت:
اومدي خرابکاري کني؟
قيافه مون ژوليده پوليده بود ميگفت؛
تو اصلاٌ بخاطر من به خودت نميرسي!
به خودمون ميرسيديم ميگفت:
داري خودتو برا کي خوشگل ميکني؟
از دستپختش تعريف نميکرديم ميگفت:
تو اصلاً قدرشناس زحمتای من نيستی!
تعريف ميکرديم ، ميگفت:
ها؟ چه گندي زدي که حالا با اين حرفا ميخواي وجدانتو راحت کني؟…
ها ها ها ها ها…
“اگه يه روز بهت گفتن بين زن گرفتن و سرطان گرفتن يکي رو انتخاب کن ،
اصلاٌ از اسمش نترس…
با شيمي درماني درست ميشه!!!!! 😂😂